پنجشنبه گذشته برای اصولگرایان کمیسیون یازدهم پنجشنبه انباشته خبری بود؛ مجمع استماع برنامه‌های نامزدهای ریاست و مباشر رئیسی مجلس یازدهم در جمع فراکسیونی که نام «فراکسیون انقلاب اسلامی» بر آن گذاشته شده، برگزار شد. خراج اولیه حکایت از آن داشت که بخاطر رقابت ریاست محمدباقر قالیباف، علی نیکزاد، حمیدرضا حاجی بابایی، شمس الدین حسینی و مصطفی میرسلیم اعلام آمادگی کرده اند. برای نایب رئیسی تیمار امیرحسین بازپرس زاده‌هاشمی، محمدمهدی زاهدی، محمدرضا میرتاج الدینی، عبدالرضا مصری، الیاس نادران، علیرضا منادی، سید رضا تقوی و محمدحسین فرهنگی ورود کرده اند.
آن طور که دیروز احمد نادری، نخبه تهران در محفل یازدهم و ادیب کارگروه اجرایی فراکسیون انقلاب اسلامی‌به «تسنیم» گفته نامزدهای بازپسین انتخابات زوجیت و نواب رئیس جماعت از دایره افراد یاد شده بیرون نیستند زیرا به گفته او در هفته‌های اخیر فقط همین افراد مشغول مشورت با دیگر منتخبان برای انتخابات داخلی باشگاه بوده اند.
معارفه اصلی انتخابات اما شامگاه پنجشنبه منتشر شد؛ مطلع معارفه جلسه مشترک نیکزاد، حاجی بابایی و شمس الدین حسینی برای رسیدن به مصالحه و به خشکی امدن روبیدن دو نفر بوسیله نفع یکی از این جمع از راه رسید و در نهایت حزن اعلام شد که بی تا منتخب این جمع سه نفره کسی زدودن جز حمیدرضا حاجی بابایی. کسی که با این جملات تو احصائیه انحصاری توئیتر خود انتخابش بوسیله نشانی داوطلب بازپسین ریاست محفل را اخبار کرد؛ «خدایا تو گواه باش، ما بخاطر مجلسی درشأن نظام ومردم، هر آنچه داریم فدا خواهیم کرد، ما بدهکار آدم و رهبری و خون شهیدان هستیم. از برادران صدیق و فداکارم دکتر نیکزاد و دکتر حسینی که با وجود لیاقت برای حفظ وحدت وموفقیت نیروهای قیام شلنگ بلندی برداشتند، تشکر می‌کنم.»
پیاده شدن اساس آنچه فراکسیون انقلاب اسلامی‌مقرر کرده فراغت است همچنان فرآیند ارامش کنار ضابطه نامزدهای نهایی ریاست و نواب مهتر کانون تا آنجا ادامه داشته باشد که این مجموعه بوسیله یک نامزد واحد بخاطر اربابی مجتمع و دو نامزد بازپسین برای نواب مهتر برسد.
آن طور که دیروز عباس مقتدایی، نماینده منتخب اصفهان بوسیله «تسنیم» گفته راحتی است در کنفرانس اتیه این فراکسیون برای تعیین گزینه‌های نهایی رأی گیری شود تا تکلیف رئیس و نواب رئیس کانون قبل از 6 خرداد مشخص گردد. اما مسأله این است که آیا چنین چیزی مقدور خواهد بود؟
اصول گرایان در اظهار نظرهای خود مداومت دارند که رقابت برادرانه رقم خواهد خورد و سایه قیام و نفاق پهلو سر آنها سایه نخواهد کرد. با این حال از لابه لای همین تقریر نظرهای رسمی‌تیمار مقصد‌هایی از گلایه گذاری از یکدیگر را می‌توان رصد کرد. چنانکه چهارشنبه قبل مرتضی آقاتهرانی، دبیر کل جبهه مقاومت در دیدار با طلاب و دانشجویان شرق تهران در ایما‌‌‌ای به هواداران قالیباف گفته بود: «آنها که صادق محصولی را پدر خوانده می‌نامند چرا بوسیله ملاقات قالیباف با او واکنشی علامت ندادند. مشیت برخی از وحدت با هم، یگانگی با یک نفر است».
اما اینکه روز پنجشنبه، نیکزاد، حسینی و حاجی بابایی در یک نشست سه گانه جانبه به توافق رسیدند هم مدال روشن دیگری از آماده شدن برای رقابت با قالیباف است.
زمان حال به نظر می‌رسد آن جلسه سه نفره به شعبه از مجموع نیروهای جبهه مقاومت و مدیران احمدی نژاد داخل جماعت یازدهم تشکیل شده بود. ولی از زاویه‌‌‌ای دیگر خویشتن اصولگرایان می‌گویند که حدود 40 نماینده سیاق یافته درون محفل یازدهم داخل جمع آنها نیستند و درون گروه مستقلین و ارامش طلبان طبقه بندی می‌شوند. یعنی گروهی که پتانسیل رأی اعطا کردن به ریاست قالیباف در رقابت با داوخواه جبهه ایستادگی و احمدی نژادی‌ها را دارند.
تا اینکه چنانچه فرض کنیم که در میان اعضای فراکسیون تنش اسلامی‌که فعلاً کلکسیون اصولگرایان کانون یازدهم را تشکیل می‌دهند، رأی قالیباف کمتر از رقیب اصلی او یعنی حاجی بابایی باشد، تشویق ستاندن این چهل رأی برای منتخب اول پایتخت آنقدرها قانع کننده است که تن به سازش نهایی ندهد و بخواهد رقابت ریاست را در حیاط معین کمیسیون بیازماید. وضعیتی که به نظر می‌رسد فارغ از بحث هم چشمی‌بزرگواری محفل واژگونی مهم دیگری تیمار داشته باشد و آن اندوه به صف کشی تویی اصولگرایان برای سپس از تشکیل مجلس برمی‌گردد. جایی که به دید نمی‌رسد فراکسیون قیام اسلامی‌با وضعیت فعلی رقابت‌های درونی اصولگرایان ظرفیت زیادی بخاطر پابرجا ماندن داخل عضو فراکسیون تعمیم را داشته باشند.
میرسلیم چه می‌کند؟
تو میان تحولات انتخاباتی داخلی باشگاه ولی یک مسأله هم هست که هر چند مافوق سایه توافق مقاومت‌ها و احمدی نژادی‌ها روی حاجی بابایی برای رقابت با قالیباف قرار محزون اما به تنهایی می‌تواند سؤالات و احتمالاً تبعات زیبنده توجهی به دنبال داشته باشد. آن مسأله حاضر بودن انصراف میرسلیم تا اینجای امر است. مرد تقریباً تنهای مؤتلفه قبلاً با طیف رقبای قالیباف پیمان بسته بود اما اکنون هنوز شناسایی به خشکی امدن رفتنش از صحنه نرسیده. آن غصه تو شرایطی که او غایب جلسه هماهنگی سه وزیر احمدی نژاد وجود. آیا اساساً اصولگرایان نامزد مؤتلفه را دارای آن میزان از معادل کافی نمی‌دانند تا وی را وارد بازی کنند یا اینکه مؤتلفه و میرسلیم بوسیله قفا بازی و تاکتیک دیگری هستند؟
ولی تصمیم نهایی او حداقل می‌تواند نمایانگر بخشی از دستور کار سیاسی مؤتلفه بخاطر آینده باشد. اینکه آیا واقعاً قدیمی‌ترین حزب سیاسی قلمرو پس ازآن از چندین سال محاصره در میان اصولگرایان بالغ تر بوسیله فکر بازیابی رله خود به صورت مستقل است یا خیر؟